Prva monografija Pozorišta mladih u njegovoj 90 godina dugoj istoriji objavljena je ovih dana, a danas je promovisana na maloj svečanosti u našem teatru, u sklopu festivala “Novosadske pozorišne igre”. O monografiji su govorili direktor Pozorišta mladih Mihajlo Nestorović i autori monografije Ljiljana Dinić i dr Zoran Đerić.
Mihajlo Nestorović nije skrivao zadovoljstvo što je najzad napravljeno prvo ozbiljno svedočanstvo o radu najstarijeg lutkarskog pozorišta u regionu, o čijim uspesima i dometima svedoči upravo ova monografija. Podsetio je na neke od junaka ovog Pozorišta koji su doneli velike promene ne samo u ovu pozorišnu kuću, već i u pozorište uopšte, od starih vukova poput Miodraga Tabačkog i Tibora Vajde do mladih lavova Olivere Đorđević i Borisa Liješevića, na primer. Ukazao je i na činjenicu da su se autori monografije ozbiljno potrudili da pronađu sve dostupne podatke, ali da nažalost iz prvih godina rada pozorišta nema mnogo sačuvanog materijala.
Koautorka Dinić prisetila se kako je tekao rad na monografiji. Rekla je da su se odlučili da pozovu sve spoljne saradnike koji su sarađivali sa Pozorištem, da napišu esej o svom susretu sa Pozorištem mladih. To su ljudi čiji je rad u prošlosti bivao prekretnica u radu ovog teatra, navela je.
Zoran Đerić, koji je u tri mandata bio direktor Pozorišta mladih, govoreći o monografiji podsetio je prisutne na neke detalje u izgledu zgrade Pozorišta mladih iz nekog ranijeg vremena, kao i na to da je zgrada Sokolskog doma 1941. godine stradala i da je tada zapaljena sva arhiva. Dodao je da im je i zbog toga dugo vremena bilo potrebno da istraže sve izvore kako bi ovo kompleksno i značajno svedočanstvo ugledalo svetlost dana.
Đerićevu rečenicu da je zaista čudno što je Pozorište mladih, koje je davnih godina osnovalo Sokolsko društvo, danas podstanar u sopstvenoj kući, kao dobar šlagvort iskoristio je Mihajlo Nestorović da kaže da je uistinu ozbiljan oksimoron činjenica da se potomci nekadašnjih sokolara danas odriču svog čeda. Iskazao je po ko zna koji put nadu da će Pozorište mladih u narednom periodu postati svoj čovek na svom terenu, za šta se već uveliko zauzima Grad Novi Sad.
Monografija Pozorišta mladih, objavljena povodom devedesete godišnjice postojanja ustanove u izdanju Pozorišta mladih, je publikacija koja hronološki prati istorijat ove institucije od kada je osnovana 1932. godine kao Pozorište lutaka Sokolskog društva Novi Sad do danas. To je ujedno i istorijat najstarijeg lutkarskog pozorišta u Srbiji i redak prilog izučavanju ove umetnosti na našem tlu, posebno značajan i zbog velikog broja fotografija iz predstava od kojih su neke i iz najranijeg perioda.
Pored teksta koji rad Pozorišta prati kroz različite istorijske etape, a u centar postavlja gotovo sva poznata izvođenja, reditelje, glumce-animatore, kreatore lutaka, kostimografe, scenografe, upravnike i druge saradnike, poseban deo knjige čini i rekonstrukcija repertoara od osnivanja do danas, kao i spisak nagrada i učešća na festivalima. U posebnom delu, neki od saradnika svedoče o svom iskustvu rada u Pozorištu mladih.
